معنی نژادی در اسیا

آریا

اس، رحی

تبت ، پامیر ، آناتولی.

ضرس، طاحنه

اسیا. [اَس ْ] (ص) سیاه در مقابل سفید. (برهان) (انجمن آرای ناصری).

اسیا. [اَس ْ] (هزوارش، اِ) بلغت زندو پازند بمعنی سینه است که بعربی صدر خوانند. (برهان) (انجمن آرای ناصری). این کلمه هزوارش است و در اصل آسیا ست که در پهلوی ور گویند بمعنی بر و سینه.

نژادی. [ن ِ] (ص نسبی) نژاده. اصیل. صاحب اصل و نسب. گرامی نسب. نجیب. گهری. دارای اصالت:
چو آمد به آرامگاه از نخست
فراوان زنان نژادی بجست.
فردوسی.

پاک نژادی. [ن ِ] (حامص مرکب) پاک گوهری.

مردم نژادی. [م َ دُ ن ِ](حامص مرکب) انسان بودن. آدمیت. بشریت.

نیک نژادی. [ن ِ] (حامص مرکب) اصالت. نیک گوهری. نیک نژاد بودن.

طبقات نژادی. [طَ ب َ ت ِ ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) شعب مختلف از یک نژاد: طبقات نژادی عرب شش است: شعب: مانند مضر. قبیله: مانند کنانه. عماره: مانند قریش. بطن: مانند قصی. فخذ:مانند هاشم. فصیله: مانند بنوعباس. (سمعانی ص 6).

(صفت) منسوب به نژادمربوط به نژاد: } عادات نژادی ‎. {

عرقی

آسیوی

Rassen- [adjective]

1341